یادداشت‌ها

امسال برای دومین بار موسسات فرهنگی مستقل مردمی در سراسر کشور از نایب امام عصر، حکم مستقیم مقاومت گرفتند. رهبر معظّم انقلاب در سخنرانی نوروزی سال ۹۳ و ۹۵ در حرم مطهر رضوی به این موسسات فرمان فعالیت مستمر و تداوم و توسعه دادند.[۱] با کنار هم قرار دادن فقرات این دو سخنرانی، می توان این فرمان را چیزی شبیه [...]

تصویری ازدست حضرت امام که نشان نهضت مردمی پوستر انقلاب شد نماد تصویری باید یک یا چند مفهوم را نمایندگی کند و حرف‌های زیادی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به مخاطب خود منتقل نماید. انتخاب تصویر دست مبارک حضرت امام در نشان نهضت مردمی پوستر انقلاب، گویاترین و پرچگالی‌ترین نماد تعیینی است که توسط استاد نجابتی وضع شده است.  باید بپذیریم که [...]

فرح دیبا، به عنوان نایب‌السلطنه‌ی پهلوی و به عنوان کسی که دست به اقدامات بزرگ و پرجنجالی از قبیل جشن هنرها و فستیوال‌ها و تاسیس مراکزی از قبیل موزه‌ها و دانشگاه‌ها و بنیادها و تالارها و کانون پرورشی و... زد و علیرغم بنیاد نهادن بناهای ماندگار بر مقبره‌ی مفاخر و عمران سایر یادمان‌ها و بهره گیری از هنرمندان برجسته در [...]

دشمن دین و ایادی شیطان با استفاده از زیربنای رسانه‌ای، که خود آن را پایه ریخته‌اند نقطه اوج اعتقادات شیعیان را هدف گرفته و با اهانت و هتک حرمت‌های پیاپی در آوردگاهی جدید وارد شده‌اند. اینان چه در ما ایجاد تزلزل کنند و یا اینکه ما را به بازی گرفته و از مسیر اصلی‌مان باز دارند، خود را پیروز می‌دانند. [...]

۱) خیلی خوشحال بود که توفیق پیدا کرده و حروفچینی زندگی‌نامه‌ی شهدا به او محول شده است، سعی می‌کرد هم با امر و نهی‌هایشان بسازد، هم با پول کمی که می‌دادند. می‌گفت: خود شهدا برکت می‌دهند. یک روز دیدم خیلی شاکی است. گفت: «جناب سرهنگ گفته اطلاعاتی که شما درباره‌ی شهدا داخل کامپیوترتان دارید طبقه‌بندی است! هرچه زودتر بریزیدشان توی [...]

مشقی که هیچ استادی خطش نزد، در کمال نقصان، تقدیم به ساحت عصمت مطلق الهی: مرهون پاکی تو تمامی یاس‌ها خورده گره به دامن تو التماس‌ها دنیا کجا و وصله‌ی پبراهنت کجا؟ بیجاست در مقام تو بعضی قیاس‌ها ما ماه را به یاد رُخت آآآآه می‌کشیم بیهوده نیست ریشه‌ی بعضی جناس‌ها از سفره‌ی تهیّ تو خوردند اهل شهر حیف از [...]

ای عصمت یوسفانه در خواب تو غرق در دیده بیدار تو محراب تو غرق شب‌های پر از ستاره بیت‌الله یا فاطمه در سیاه جلباب تو غرق

آنچه می‌خوانید، زمزمه‌ای است که عکس‌های من سال‌ها در گوشم داشته‌اند. بعضی از واگویه‌ها و ریزاتفاقات آن، واقعی است. “کوبلن چه چیز مزخرفی است؛ یکی پارچه را رنگ می‌کند، یکی دیگر هم با نخ و سوزن پُررنگش می‌کند. یک کاری بکن که به چشم‌زدنش بیارزد.” این‌ها را بابا می‌گفت. حق هم داشت. این اواخر، مورمور شدن دست‌هایم، از کوبلن‌دوزیِ زیادم [...]

آن‌چه می‌خوانید، زمزمه‌ای‌ست که عکس‌های من سال‌ها در گوشم داشته‌اند. بعضی از واگویه‌ها و ریزاتفاقات آن واقعی است. بنویس: شهادت می‌دهم که خدا یکی است و محمد نبیّ و علی وصی است و فاطمه‌ی زهرا و حسن و حسین و چهارده معصوم ولی هستند. بعد بنویس: این‌جانب وصیت می‌کنم که بعد از مردنم من را با ماشین حاج داداش به [...]

آن‌چه می‌خوانید، زمزمه‌ای‌ست که عکس‌های من سال‌ها در گوشم داشته‌اند. بعضی از واگویه‌ها و ریزاتفاقات آن واقعی است. من تجربه کرده‌ام. شما هم امتحان کنید. جواب می‌دهد. من این کار را توی راه‌آهن کردم؛ روزی که آمدیم استقبالش. گفتم بروند گـُل بگیرند. این را از خودش یاد گرفته بودم… شب اول که آمد خانه، برایم گل خریده بود. گفتم: “وای! [...]