اسم جلاله
حرف پیرامون اسم جلاله‌ی الله فراوان است. اما در این یادداشت، همین نکته بس که این کلمه‌ی مقدّس به واسطه ی جایگاه خاصّش در قرآن و مفاهیم عمیقی که در خود دارد
الله خصوصا بر سر در خانه ها و مساجد و به دست مردم زیاد ساخته شده و به تناسب مواد اجرا و دستخط سازنده، اشکال متنوع و صمیمی مختلفی به خود گرفته است.
• فرم های مختلف الله بر سر در خانه‌ها دیده می شود. نمونه‌های متنوع بالا از مشهد، نیشابور، سبزوار و تربت حیدریه عکاسی شده‌اند. خصوصا الله در آهنکاری‌ها دارای فرمهای عامیانه، دوست داشتنی و متنوع‌تری می شود.
این لفظ جلاله البته خاص‌ترین فرم خود را با پیروزی انقلاب اسلامی و به عنوان نشان رسمی جمهوری اسلامی ایران به خود می‌گیرد [۲].
جمهوری اسلامی ما
در اشعار امام عزیزمان می‌خوانیم:
«این عید سعید، عید حزب‌الله است/ دشمن ز شکست خویشتن آگاه است/ چون پرچم جمهوری اسلامی ما/ جاوید به اسم اعظم الله است.»
یا: «جمهوری اسلامی ما جاوید است/ دشمن ز حیات خویشتن نومید است» ، «جمهوری ما نشانگر اسلام است/ افکار پلید فتنه‌جویان خام است»
و یا: «بر پرچم جمهوری اسلامی ما، تمثال مبارک محمد باشد»[۳]
این ضمیر ملکی ما که امام بلافاصله پس از جمهوری اسلامی آورده‌اند، جمهوری اسلامی را سخت از خود کرده و حقیقت هم همین است، هیچ نظامی و حتی هیچ جمهوری‌ای اینقدر از آن مردمش نیست که جمهوری ما هست.
و باز این همان چیزی است که مردم آن را با بیان ساده هنری خود بیان کرده‌اند .آنان بلاواسطه و خودجوش با نقش کردن نشان جمهوری اسلامی، تعلق خود را به جمهوری اسلامی و البته تعلق جمهوری اسلامی را به خود نشان می‌دهند .آنهم با شیوه‌ها و دست‌خطهای متنوع، منحصر بفرد و شخصی. قوانینی که ظاهرا نقش نشان جمهوری اسلامی را منحصر به سازمان‌های رسمی دولتی می‌داند، البته شامل این امر نمی شود ، چرا که جمهوری اسلامی خیلی بیشتر از این‌ها متعلق به مثلا صاحب پیراهن دوزی یوسف است.
نکته جالب دیگر آن است که از قضا این امر منحصر به سالهای ابتدایی انقلاب نیز نمی شود و بسیارند نشان‌هایی که در سالهای اخیر بر سر در مغازه‌ها و دیوارها نقش بسته.
به استثنای مواردی که متاسفانه به علت مسلح نبودن نتوانسته‌ام از آن‌ها تصویر بگیرم این‌ها برخی از مصادیق جمهوری اسلامی مردمی ماست :
• بالاهای جبل النور (کوهسنگی سابق)
• میدان شهدا ، ابتدای خیابان شهید هاشمی نژاد.
• یکی از کوچه‌های منتهی به خیابان آزادی که الان شماره‌اش یادم نیست.
• رحل قرآن در یکی از فروشگاه های خواجه مراد!
• و این یکی سر در خانه ای در پس کوچه های خیابان طبرسی…
• آرم جمهوری اسلامی بر فراز مزار شهیدان در بهشت زهرا سلام الله علیها.
• سر در مدرسه‌ای در کوهسنگی مشهد، انتهای خیابان شهید بهشتی.
• یکی از درهای بقعه‌ی امامزاده سلطان ابراهیم، قوچان.
• ویترای زیبا و قدیمی در یک بقالی کوچک، بجنورد.
• تابلوی زیارت شهدا، گلزار شهدای بجنورد.
• آینه‌کاری آرم جمهوری اسلامی در حرم امامزاده پیرداوود، قمصر کاشان.
• مزار شهیدی در قبرستان عمومی روستای ابرده، شهرستان طرقبه شاندیز.
• روایتی متفاوت از آرم جمهوری اسلامی در امامزاده عبدالله، روستای زیارت، گرگان.
[۱] رجوع کنید به ترجمه‌ی تفسیر المیزان-جلد۱- تفسیر سوره‌ی حمد. [۲] رجوع کنید به مصاحبه‌ی استاد حمیدی طراح آرم جمهوری اسلامی ابران. [۳] باده‌ی عشق، صفحه۸۶، موسسه‌ی تنظیم آثار و نشر آثار امام خمینی (ره).
مطالب مرتبط: الله‌ی که آقا آورد…
ثبت ديدگاه